Hemingway – skomplikowana osobowość

W dniu 21.02.2024 r. wysłuchaliśmy wykładu mgr Mariana Piegzy „Hemingway – skomplikowana osobowość ”.
Ernest Hemingway urodził się 21.07.1899 r. w Oak Park na przedmieściach Chicago.
Jego ojciec Clarence Hemingway był lekarzem, a matka Grace- Hall Hemingway śpiewaczką operową i nauczycielką  muzyki.
Mieszkali w obszernym domu, gdzie matka miała własne studio, a ojciec biuro.
Grace często grała na koncertach w okolicy. Domem zajmował się ojciec i pokojówka. Taka postawa nie przyciągała do niego pacjentów. Dochody nie były wystarczające; te problemy przyczyniły się do jego samobójczej śmierci w 1928 roku.
Matka była despotyczna,wymogła  aby syn nauczył się grać na wiolonczeli, pomimo jego protestów. Taka postawa matki powodowała narastające problemy, trudne dla Ernesta. Rodzina posiadała dom letniskowy, gdzie jako kilkulatek nauczył się od swojego ojca polowania, łowienia i obozowania w lasach nad jeziorami.
Miał 4 siostry (Marcelline – 1898, Ursula – 1902), Madelaine – 1904, Carol – 1911) i brata (Leicester – 1915). Ernest zmuszony był  nosić ciuchy po starszej siostrze, co zostało uwidocznione na zdjęciach z dzieciństwa. W szkole średniej Ernest występował ze swoją siostrą Marcelline w szkolnej orkiestrze. Na pierwszym roku chodził na zajęcia dziennikarskie, które zorganizowano w taki sposób, jakby  w klasie była prowadzona redakcja gazety. Prace Hemingwaya kilkukrotnie publikowano w gazetce.
Po ukończeniu liceum rozpoczął pracę w gazecie „The Kansas City Star”. Pracował tam pół roku, a porady redakcyjne  w stylu : używaj krótkich zdań, energicznych słów, bądź pozytywny, a nie negatywny, stały się podstawą stylu w jego twórczości. Ernest w sposób zdecydowany odsunął się od matki.
W 1918 r. Hemingway stawił się na rekrutację do Czerwonego Krzyża i został wpisany na listę kierowców ambulansów we Włoszech. W czerwcu trafił na front. Pierwszego dnia pobytu w Mediolanie został wysłany do zbombardowanej fabryki, gdzie wraz z innymi szukał ciał kobiet. To zdarzenie opisał w książce „Śmierć po południu”.
W lipcu został ranny podczas ostrzału moździerzowego. Doznał ciężkich ran od odłamków, wskutek czego poddany został   operacji i spędził sześć miesięcy na rekonwalescencji w szpitalu w Mediolanie. Tam zakochał się  w pielęgniarce Agnes von Kurowsky. Gdy wyzdrowiał, w styczniu 1919 wrócił do Stanów i razem z Agnes postanowili wziąć ślub. W marcu Agnes oświadczyła Ernestowi listownie, że  zaręczyła  z włoskim oficerem. Hemingway po odmowie Agnes był zrozpaczony i w każdym kolejnym związku to on pierwszy odchodził od żony zanim zostałby ponownie porzucony.
Hemingway to osobowość dwubiegunowa. Dwubiegunowość polega na cyklicznie nawracających stanach przygnębienia i nadmiernej aktywności. Polował na grubą zwierzynę w Afryce. Dla relaksu w Hiszpanii chodził na corridę. Łowił duże ryby np. marliny (maksymalna długość to 5m, waga 800kg).

   We wrześniu 1920 przeniósł się do Chicago, gdzie pracował  jako redaktor miesięcznika Cooperative Commonwealth. Tam poznał Hadley Richardson i po kilku miesiącach znajomości zdecydowali się pobrać i wyjechać do Europy. Ernest i Hadley wzięli ślub we wrześniu 1921, a dwa miesiące później wyjechali do Paryża. Tam  Hemingway dostał pracę jako reporter Toronto Star. Zamieszkali w małym mieszkanku w Dzielnicy Łacińskiej. W Paryżu poznał wielu sławnych autorów (pisarzy, malarzy), a Gertruda Stein, stała się jego mentorką. Wprowadziła go do świata artystów i pisarzy emigracyjnych w dzielnicy Montparnasse.
W 1923 para wróciła do Toronto, gdzie w październiku urodził się pierwszy syn Jack Hemingway. W Toronto nudził się i tęsknił za Paryżem. Wolał być pisarzem niż znowu dziennikarzem.
W 1926 zaczął romansować z Pauliną Pfeiffer. Kiedy Hadley dowiedziała się o tym poprosiła o separację, a w listopadzie oficjalnie wniosła o rozwód. Podzielili swój dobytek, a dodatkowo Hadley przyjęła ofertę Hemingwaya otrzymania zysków pochodzących z powieści  „Słońce też wschodzi” (wcześniejsze przeżycia ze święta Sanfermines w Pampelunie), która przyniosła mu światową sławę.
Para rozwiodła się w styczniu 1927, a w maju Hemingway ożenił się z Pfeiffer. Przed zawarciem małżeństwa Hemingway przeszedł na katolicyzm. Para opuściła Paryż w marcu 1928 i udała się do Kansas City, gdzie w czerwcu urodził się ich syn Patrick. Paulina miała trudny poród, co zostało opisane w powieści” Pożegnanie z bronią”. Zamieszkali w domu Hemingwaya w Kay West na Florydzie.

 źródło zdjęcia: https://floryda.pl/dom-ernesta-hemingwaya-zwiedzanie/

Latem 1929 roku w Hiszpanii  pracował nad kolejną książką” Śmierć po południu” (obszerny traktat o walkach byków).
W 1930 złamał rękę w  wypadku samochodowym, a ból odczuwał przez kolejny rok.
Trzeci syn Gregory urodził się w listopadzie 1931 w Kansas City.
W 1933 Hemingway wraz z żoną udali się na safari w Afryce. W trakcie polowań Hemingway zachorował, dlatego musiał być transportowany samolotem do Nairobi. To wydarzenie opisał w opowiadaniu „Śniegi Kilimandżaro”.
W 1937 Hemingway został korespondentem i relacjonował wydarzenia związane
z hiszpańską wojną domową. W Hiszpanii dołączyła do niego dziennikarka Martha Gelhorn. Wiosną 1939 Hemingway dopłynął na Kubę i w Hawanie wynajął pokój w hotelu,
Dołączyła do niego Martha, po czym wynajęli posiadłość Finca Vigia niedaleko Hawany. Po rozwodzie pisarza z żoną Pauliną, wziął z Marthą ślub w dniu 21 listopada 1940. Hemingway przeniósł swoją letnią rezydencję do Ketchum, a zimowy dom na Kubę. Na Kubie napisał jego najbardziej znaną powieść „Komu bije dzwon” opublikowaną w październiku 1940 roku. Miał tam łódź Pilar i pływał nią po Karaibach.  W latach 1942-1944 na tej łodzi patrolował wody wzdłuż wybrzeża Kuby (FBI założyła mu teczkę).
W Hawanie w barze El Floridita, który często odwiedzał, znajduje się jego pomnik.
W okresie od maja 1944 do marca 1945 przebywał w Europie. W Londynie poznał Mary Welsh, korespondentkę magazynu Time, w której się zauroczył. W Londynie
w wypadku samochodowym doznał wstrząśnienia mózgu. Z Mary Welsh wzięli ślub w 1946 i byli razem aż do śmierci pisarza.
Hemingway był obecny podczas lądowania wojsk w Normandii; w dniu 25  sierpnia był obecny przy wyzwoleniu  Paryża.
W 1947 roku Hemingway otrzymał Brązową Gwiazdę w dowód uznania jego męstwa podczas II wojny światowej.
W ciągu 8 tygodni napisał opowiadanie „Stary człowiek i morze”, za które w 1953 r. otrzymał Nagrodę Pulitzera.
W 1954 r. będąc w Afryce uczestniczył w dwóch katastrofach lotniczych. W ramach prezentu świątecznego dla Mary wynajął lot samolotem nad Kongiem Belgijskim. Samolot zahaczył o nieużywaną linię telegraficzną. Zmuszeni byli awaryjnie lądować; Ernest odniósł obrażenia głowy, a Mary miała złamane dwa żebra. Musieli dostać się do szpitala w Entebbe, wynajęli więc kolejny samolot, który zaczął palić się zaraz po starcie, wówczas Ernest doznał wstrząśnienia mózgu i poparzenia rąk.
Hemingway był miłośnikiem  kotów, szczególnie polidaktyli (rodzą się z większą, niż przeciętna, liczbą palców). Zbudował dla nich specjalną wieżę. Pierwszą kotkę otrzymał w podarunku i nazwał ją Śnieżką. Na jego posesji znaleziono również 4 nagrobki psów.
W październiku 1954 r. otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.
Hemingway bał się rewolucji na Kubie (Castro wywłaszczył nawet własną rodzinę). Pogłębiała się depresja pisarza. Na polecenie Johna Edgara Hoovera (szefa FBI) pisarz w latach pięćdziesiątych, był śledzony przez agenta FBI w Hawanie. Hemingway miał obsesję, że wszędzie go śledzą. W lipcu 1960 r. Ernest i Mary ostatecznie opuścili Kubę.
W kwietniu 1961 o pierwszej w nocy w kuchni Mary zobaczyła męża trzymającego strzelbę. Przyjechał lekarz, który zabrał go do szpitala w Sun Valley, a następnie do kliniki gdzie leczyli go elektrowstrząsami; wrócił do domu 30 czerwca 1962. Rankiem 2 lipca 1962 r. Hemingway zastrzelił się ze swojej ulubionej strzelby w domu w Ketchum.
W 1965 roku Mary Hemingway utworzyła fundację Hemingwaya, a w 1970 r. podarowała dokumenty męża bibliotece im. Johna F. Kennedy’ego.
Ernest Hemingway był jednym z najwybitniejszych pisarzy XX wieku – postać ciekawa i barwna, trudno jednak odpowiedzieć twierdząco na pytanie czy szczęśliwa ?

Notatkę z wykładu sporządził: Henryk Duda
źródło zdjęcia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:ErnestHemingway.jpg