W dniu 8 listopada 2023 r.  studenci wysłuchali  wykładu  ks. dr Stanisława Puchały:   „Franciszek Blachnicki – tajemnica życia”.

   Franciszek Blachnicki urodził się 24.03.1921 w Rybniku, jako siódme dziecko pielęgniarza Józefa Blachnickiego i Marii. Jego życie od zarania cechowały szczególne wydarzenia, które można określić mianem cudownych. Jako kilkutygodniowe niemowlę podczas walk powstańczych, pozostał sam w domu, z którego ewakuowano jego rodzinę. Jeden z powstańców wrócił się – przekraczając granicę i szczęśliwie odniósł go rodzinie.
W wieku kilku lat, bawiąc się z bratem wpadł do zbiornika z fekaliami skąd  wyciągnął go sąsiad i zaniósł  do szpitala, gdzie spędził kilka tygodni.

Do szkoły podstawowej uczęszczał w Orzeszu, a następnie w Tarnowskich Górach dokąd przeprowadziła się jego rodzina. Kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim, gdzie wstąpił do harcerstwa. W 1938 zdał maturę i otrzymał świadectwo dojrzałości.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej i 20 września  dostał się do niewoli. Uciekł i po powrocie do Tarnowskich Gór rozpoczął działalność konspiracyjną jako komendant oddziału.

W dniu 27.04.1940 został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz (26.06.1940. ), gdzie przebywał przez 14 miesięcy,
z czego 9 miesięcy w kompanii karnej, w bloku 13 oraz prawie miesiąc w bunkrze,
w którym potem zginął o. Maksymilian Kolbe. We wrześniu 1941 r. został przewieziony do więzienia śledczego w Zabrzu, a potem do Katowic. Dnia  30 marca 1942 r. zapadł wyrok skazujący go na karę śmierci. Oczekując na wykonanie wyroku przeżył swoje nawrócenie. Wydarzenie to –  jak wspominał – było jednym z najważniejszych w jego życiu. Po 5 miesiącach w celi śmierci został ułaskawiony, a karę śmierci zamieniono na 10 lat ciężkiego więzienia. Do dnia 17.04.1945, kiedy został uwolniony przez amerykańską armię przebywał w wielu obozach i więzieniach.

W 1945 r. wstąpił do śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a w dniu 25.06.1950 r. otrzymał świecenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Adamskiego
w Katowicach. Pracował

w kilku parafiach. Zwracał uwagę na tworzenie grup elitarnych – Oaza Dzieci Bożych.

W okresie wysiedleń biskupów śląskich (1954-1956) uczestniczył w pracach tajnej kurii biskupiej w Katowicach.

W 1957 r. zorganizował i prowadził Krucjatę Wstrzemięźliwości (inicjatywa przeciwalkoholowa). Było tam zaangażowanych blisko 1000 kapłanów i ponad 100 tysięcy ludzi świeckich. W 1961r. inicjatywa ta została zlikwidowana.  Ks. Franciszka aresztowano i skazano na 13 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Przebywał przez 4 miesiące
w tym samym więzieniu w Katowicach, w którym w czasie okupacji przeżył swoje nawrócenie.

W październiku 1961r.  rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie
w latach 1964-1972 pracował dydaktycznie.

Od 1963 r. zaczął działać tzw. ruch oazowy, który potem rozwinął się jako Ruch Światło-Życie. Były to 15 dniowe rekolekcje dla różnych grup: młodzieży, dorosłych, a także całych rodzin.

Ogłoszenie stanu wojennego w Polsce zastało księdza Franciszka Blachnickiego
w Rzymie. Do kraju już nie powrócił;

W 1982 r. zamieszkał w Carlsbergu (Niemcy). Powstało tam wtedy Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie, którego był animatorem. 

Znakiem Ruchu Światło-Życie jest symbol i słowa (fos-dzoe) – greckie słowa „światło”
i „życie” krzyżujące się na literze omega, która jest symbolem Ducha Świętego.

Ksiądz Franciszek był człowiekiem wiary konsekwentnej. Zawierzył siebie i swoje działanie Maryi.

Jego osiągnięcia to:

Oaza – rekolekcje przeżyciowe, Krucjata Wstrzemięźliwości, Oaza Niepokalanej, Ruch Żywego Kościoła, Ruch Światło-Życie, Krucjata Wyzwolenia Człowieka, Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodu, Instytut Niepokalanej Matki Kościoła.

Ksiądz Franciszek uczył ministrantów, że są Dziećmi Bożymi, a właściwym stanem chrześcijanina jest stan łaski uświęcającej.

Ksiądz Franciszek był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa za pośrednictwem współpracowników (małżeństwa Jolanty i Andrzeja Gontarczyków), którzy zdobyli Jego zaufanie

Pomagając Mu w codziennej pracy w Calsbergu. Zmarł nagle w dniu 27 lutego 1987 roku. w Carlsbergu.

Jego szczątki zostały przeniesione w dniu 1 kwietnia 2000 r.  do Krościenka i złożone
w kościele Chrystusa Dobrego Pasterza, w miejscu gdzie znajdowało się Centrum Ruchu Swiatło-Życie.

Dnia 14 marca 2023r. Instytut Pamięci Narodowej poinformował, że śmierć ks. Franciszka Blachnickiego w 1987 r. nastąpiła na skutek zabójstwa poprzez podanie ofierze śmiertelnych substancji toksycznych. Wykazały to czynności procesowe, przeprowadzone w Polsce oraz na terenie Niemiec, Austrii i Węgier.

Trwa proces beatyfikacyjny  ks. Franciszka Blachnickiego.

Słuchacze UTW w Świętochłowicach z zainteresowaniem wysłuchali wykładu
ks. dr Stanisława Puchały i czekają na kolejne spotkanie z wykładowcą.

Opracował: Henryk Duda